عطاملک جوینی

مورخ و ادیب ایرانی قرن هفتم هجری

علاءالدین ابوالمنظر عطاملک بن بهاءالدین محمد جوینی در سال ششصد و بيست و سه هجري قمري در «جوين» از توابع خراسان به دنيا آمد. پس از اتمام تحصيلاتش از آن جا که پدر و برادرش به شغل ديواني مشغول بودند وارد کار هاي ديواني شد. او پيش از حمله هلاکو خان به ايران، سفرهايي به مغولستان انجام داده بود. در سال ششصد و پنجاه و هفت هجري قمري به دنبال فتح بغداد توسط هلا کو خان، او حکومت عراق را به عطاملک جويني واگذار کرد و جويني تا سال ششصد و هشتاد هجري قمري حاکم عراق بود.

با حضور او در دستگاه اداري مغولان، اقدامات بي رحمانه آنان عليه مردم کاهش يافت و از تباه شدن آثار فرهنگي ايران تا اندازهاي جلوگيري شد. عطاملک بيست و چهار سال اداره عراق را به عهده داشت تا اينکه بر اثر دسيسه هاي دشمنانش خان مغول بر او بد بين شد و او را بر کنار کرد. مهم ترين اثر عطاملک جويني کتاب تاريخ جهان گشا است که در آن به شرح جنگ هاي چنگيز خان و هلاکو خان مغول و شرح جنايات آنان پرداخته است. از خدمات او مي توان به احداث نهر نجف اشاره کرد. اين مورخ بزرگ در پنجاه و هشت سالگي درگذشت.